Een vraag die ik regelmatig krijg, en waarop ik eigenlijk alleen maar kan denken “Waarom niet?”. Of je kiest voor een herplaatser of voor een puppy is een hele persoonlijke keuze. En niets is goed of fout, zolang het jouw keuze is. Natuurlijk snap ik het ook heel goed dat mensen kiezen voor een puppy. Ze hebben de voorkeur voor een specifiek ras, of zelfs een specifieke bloedlijn van een bepaald ras. Ze willen de honden van jongs af aan zelf kunnen opvoeden. Of een pup past beter bij de huidige gezinssamenstelling dan een herplaatser.
Dankbaarheid:
Waarom zou je dan toch kiezen voor een herplaatser? Voor mij voelt het goed en is een puppy kopen niet eens iets waar ik over na zou denken. Dit komt omdat ik mijn hart verloren ben aan herplaatsers, dit heb ik vanuit huis meegekregen én mijn eerste en daarop volgende honden waren alle herplaatsers en waren/zijn geweldige honden. Iedereen die een herplaatser heeft, zal kunnen beamen dat je er zeer veel dankbaarheid voor terug krijgt. En je maakt de wereld van een hondje, ook al is het er maar 1, weer een stukje mooier. In sommige gevallen red je er zelfs een leven mee door te adopteren.
Misverstanden en vooroordelen:
Er bestaan nogal wat misverstanden en vooroordelen over herplaatsers. Zo zouden bijvoorbeeld alle herplaatsers moeilijk zijn en problemen hebben. Dat is natuurlijk niet waar, net zoals niet alle pupjes die van jongs af aan door het baasje zijn opgevoed probleemloos zijn. Het is goed je er bewust van te zijn dat een herplaatser speciale zorg en behandeling nodig kan hebben (binnenkort hierover meer in een nieuwe blog!). Maar niet alle herplaatsers hebben gedragsproblemen. Vaak laten honden die in hun nieuwe omgeving beter op hun plek zijn ook ander gedrag zien dan in hun vorige thuis. Of is het buiten de schuld van de honden om dat ze een nieuwe thuis moesten zoeken. Vaak wordt er ook gedacht dat er in Nederlandse asielen alleen Stafford-achtige of grote honden zitten. Ook dat is niet waar. In het asiel waar ik jaren heb gewerkt zaten ook altijd kleine gezelschapshondjes. Er zitten zoveel verschillende honden, dat voor iedereen er wel een match te vinden is.
Voordelen:
Soms wordt er ook gedacht dat de band die je hebt misschien minder hecht zou zijn dan wanneer je je hond als puppy zou aanschaffen. Maar niets in minder waar! Ik zelf vind ook een voordeel aan het adopteren van een (volwassen) herplaatser dat je al een beetje kan zien hoe deze is qua karakter en energie en of deze goed bij je past. Als je een herplaatser wilt adopteren is het wel aan te raden dit via een asiel of goede stichting te doen. Deze kunnen adviseren welke herplaatser bij je past, kunnen begeleiden na herplaatsing, en mocht het toch niet lukken de hond weer terug nemen. Mocht je echt willen gaan voor een rashond, kun je ook altijd rasverenigingen/fokkers benaderen die bemiddelen ook wanneer hun honden moeten worden herplaatst.
Ik ben benieuwd; heb jij een herplaatser en heb je daar voor bewust voor gekozen? Of heb je bewust niet voor een herplaatser gekozen en waarom? Laat het ons weten via een bericht onder deze blog of via een bericht via onze social media kanalen.
Mooi geschreven!
Net zoals jij heb ik meteen gekozen om te adopteren. Bewuste keuze en bij toeval ook meteen liefde op het eerste gezicht. Zoals je ook aangeeft bij de misverstanden, heb ik mij hier wel mentaal op voorbereid. Ik wist wel al vanuit de organisatie dat het een sociale hond was en dat hij dus niet echt iets traumatisch had meegemaakt.
De beste beslissing die ik ook heb gemaakt. Zoveel liefde van en voor mijn schat van een hond.
Wanneer ik een (ras) puppy zie, droom ik er toch ook soms van om eentje te kopen… maar in mijn hart – en ook in mijn hoofd – weet ik dat de volgende terug een adoptiehondje zal zijn. Er zijn nog veel te veel arme stakkers die een warme, liefdevolle thuis verdienen.
Hi Silke wat fijn om te lezen dat jij ook je hart verloren hebt aan herplaatsers!
Het mooie van honden voor mij is dat ze een spiegel voor je zijn. Ze pikken energie op en kopiëren dat, een her-plaatser die nog niet stabiel is doet dat nog meer als een hond die jezelf hebt opgevoed. Daar zit voor mij de persoonlijke beloning en levensles in. Als (freelance) consultant werk ik in organisaties waar dingen mis zijn en dan zie ik dat ook weer terug. Energieën die niet compatible zijn tussen mensen waardoor communicatie bijna altijd eraan gaat. Daar helpt het mij dus ook mee in mijn “andere” leven. Daarnaast is het voor mij een ideologische keuze: onze maatschappij is steeds meer een wegwerp maatschappij. Het begon met spullen maar je ziet het nu ook terug in hoe we met dieren en elkaar omgaan. De wereld een stukje beter maken door een dier te helpen (die verdienen het meer dan mensen denk ik vaak). Als ik dan kijk naar de relatie die ik met mijn her-plaatsers heb opgebouwd dan is die anders dan de puppies die ik heb opgevoed. Ik heb in mijn volwassen leven zelf een puppy opgevoed en heb net mijn 3de her-plaatser geadopteerd . Ik geloof wel dat het van belang is dat je al wel wat van honden gedrag weet voor je aan een adoptie hond begint. Zeker als je kiest voor wat lastiger rassen of bijzondere gevallen. Ik word nu weer dagelijks uitgedaagd om creatiever te denken om gedrag aan te passen. Maar vanaf dag 1 zie ik de dankbaarheid bij Storm (3 jaar oude Bull-Terrier) terug.
Een ander praktisch voordeel van een volwassen hond in huis halen zit in hoe ik over puppies opvoeden denk, tot een maand of 6 tot 8 moet je die eigenlijk niet alleen laten. Dat hebben ze gewoon nodig om goed te socialiseren en als ZZP-er kan ik dat gewoon niet. Een volwassen hond kan je makkelijker wat langer alleen laten. En nee hiermee bedoel ik niet dat Storm 5 dagen per week van 8 tot 6 alleen in huis zit..ook hij heeft tijd en aandacht nodig. Maar op een andere manier. Daarnaast je met een volwassen hond een betere inschatting maken van het karakter.
Mijn advies: als je aan een hond denkt denk dan ook aan adoptie. En als je voor een puppy kiest zorg er dan voor dat je die bij een goede fokker of bekende koopt. Zeker niet in een dieren winkel of on-line bij een brood fokker…veel van die puppies komen uiteindelijk in een asiel terecht, vaak met dusdanig heftige gedragsproblemen dat ook ik daar niet aan ga beginnen..